Kaçamadıklarımız

April 14, 2022

Ah o çırpınışlarım #

Bir de baktım hep kaçtıklarım bu gece matımda.

Beni bekliyorlarmış meğer. Mata çıkana kadar farkında olduğumun bile farkında değildim. Bilinçsizce oyalandım. Dizi izledim, eve alışveriş yaptım, uzun zamandır buzlukta hazır duran anne yemeklerinden bile çıkartıp ısıttım ve afiyetle yedim.

Ta ki daha fazla farkındalıksızlıktan, uyumaktan kaçamadığım ana kadar. Bedenim artık uyuşukluk sinyalleri veriyor, başım dönüyor, ve her ne yapıyorsam kaçmak için zevk alamıyordum. Buraya kadardı. Bir şeyden hem kaçarsınız, hem başka da çıkışınız yoktur ya hani.. Çaresizce denersiniz bir şeyler. Öyle tuhaf bir hal.

Bugün tek başıma akışta kalarak bir pratik yapma sözüm vardı kendime, bunu bile bir erteleme bahanesi olarak kullandım. Nasıl olsa istediğim zaman yapardım.

Neden ve ne(y)den kaçıyorum ? #

Peki niye kaçıyorum ki dedim kendi kendime. Pratiği ben severek ve kendimi vererek yapıyorum. Ve mata çıktım.

Ve pratik ile birlikte anladım. Aslında mata çıkmaktan değil, zaten hayatta kaçıyor olduklarımın yansımasını matta yaşamaktan kaçıyordum.

Bir süredir yazamıyorum. Elim gitmiyor değil. Takıldım bir içerik fikrine onun üzerine ilerliyorum. Bir youtube ders içeriği olacağından hakkında tek satır da yazmış değilim henüz. Sanki onu tamamlamadan bir başka yazı kaleme alamazmışım gibi. Bu bir zamanlar ne kadar zorlansam dahi bir kitabı bitirmeden bir sonrakine geçemiyor olmam ile aynı durum.

Hatırladım ki ben blog`umu zaten kendimi dışa vurmak için açtım. Şuan yaşadığım hali dışa vurma ihtiyacım varsa, üretmekte olduğum bir içerik buna neden engel olsun ki ? Hayatta da aynı zamanlarda birden fazla süreç hayatımızda olabiliyor. Bir yandan işyerinde çıkan krizi yönetmeye çalıştığın günlerde, aniden evini su basabiliyor, ya da ille ille kötü olarak algıladığımız bir şey olmak zorunda değil biri giriyor hayatımıza ve kendisine karşı ilgi beslemeye başlayabiliyoruz.

Ne kadar basit diyeceksin belki. Bu mu farkındalık ? Evet, basit. Basit şeylerden kaçıyoruz. Bu benim yaşadığım ve kendimde yakaladığım bir örnek. Eminim sen de farkında olmaya niyet ettiğinde olanın üzerine zihninde engeller eklediğin ve harekete geçemediğin şeyler bulacaksın, ve emin ol zihninin sunduğu sebepler yanılgıdan ibaret olacak, basit olacak.

Kaçamadıklarımıza şükür #

Mat üzerindeki akış en kaçtığım pozların içinden geçerek başladı ve öyle de bitti. Ve daha bitmeden zaten beni üretmeye itti. Kendimi şuan elim klavyede içimi dökerken izliyorum (:

Hayatta bizi yoran kaçtıklarımız değil, kaçmak için sarfettiğimiz ekstra çabanın kendisi bazen. Hayat bizi ihtiyacımız olan yere savuruyor, biz bazen çok bilmişlik yapıp o akıntıya karşı kürek çekmekte ısrar ediyoruz. Eninde sonunda gideceğimiz yere yolu uzatarak ve acı çekerek yol almayı biz kendimiz seçiyoruz. Üzerine şikayet ederek bir tokat da kendi kendimize atıyoruz mutsuz olabilmek için. Ne akışı, ne eylemlerimizi kabullenemiyoruz. Halbuki hayat bazen düşündüğümüz karmaşıklıktan çok uzak ve basit. Kaçma ve yaşa.

İyi ki kaçamadıklarımız var. Ve iyi ki onlardan kaçamıyoruz.

Namaste.